ΟΜΑΔΑ ΣΑΜΑΡΙΝΑ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 

Ο τόπος μας είναι η Σαμαρίνα Γρεβενών. Βρίσκεται κοντά στα σύνορα Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.600 μ. στις Β.Α. πλαγιές του όρους Σμόλικα (2.637 μ.) και είναι το ψηλότερο χωριό, όχι μόνο της χώρας μας αλλά και των Βαλκανίων. Με ψηλότερη κορυφή την Ομώνυμη ή Γέρος ή Σμόλιγκας στα 2.631 μέτρα, ο Σμόλικας μοιάζει να αγγίζει τον ουρανό καθώς 14 κορυφές του ξεπερνάνε τα 2.000 μέτρα.
Η Σαμαρίνα βρίσκεται χτισμένη ανάμεσα από πυκνά δάση πεύκου, οξιάς, πυξαριού και ρόμπολου. Έχει άφθονα κρύα νερά, ασύγκριτες φυσικές καλλονές και κλίμα υγιεινότατο. Για αυτά της τα προσόντα την είπαν και την βάφτισαν "Ωραία Σαμαρίνα".Κάτω απ' το δάσος της «Κιούριστας», ο παραδοσιακός οικισμός του χωριού είναι χτισμένος αμφιθεατρικά στις ανατολικές πλαγιές της ψηλότερης κορυφής της Πίνδου, του Σμόλικα, με υψόμετρο 2.637 μέτρων, του δεύτερου ψηλότερου βουνού μετά τον Όλυμπο.

Τα φυτά και τα ζώα που ευδοκιμούν και διαβιούν στην περιοχή

Στην περιοχή βρίσκει καταφύγιο μία τεράστια βιοποικιλότητα που για να την συναντήσει κανείς θα πρέπει να περπατήσει χιλιόμετρα στα πυκνά δάση και στα αλπικά λιβάδια του βουνού.
Στα χαμηλά υψόμετρα και μέχρι τα 1.000 μέτρα, ο Σμόλικας καλύπτεται από δάση φυλλοβόλων που αποτελούνται κυρίως από διάφορα είδη βελανιδιών με «μπαλώματα» από γάβρους, σορβιές, σφενδάμια, φουντουκιές, φλαμουριές, κ.ά. Από τα 1.000 μέχρι τα 1.700 αναπτύσσονται μεγάλα δάση από μαύρη πεύκη και μικρότερα δάση από οξιές και μακεδονικά έλατα. Μετά τα 1.700 μέτρα εμφανίζονται τα μεγαλόπρεπα ρόμπολα και από τα 2.000 μέτρα ξεκινάει η αλπική βλάστηση με τα εκτεταμένα λιβάδια. Η χλωρίδα του βουνού δεν είναι τόσο πλούσια όσο άλλων ορεινών όγκων της χώρας μας αλλά αποτελείται από σπάνια είδη που αποτελούν μαγνήτη για τους βοτανολόγους.
Η ορνιθοπανίδα αποτελείται από 120 είδη, τα οποία βρίσκουν προστασία στα τεράστια δάση και στα αλπικά του βουνού. Σον Σμόλικα ζούνε ακόμα όρνια, ενώ από τα αρπακτικά ξεχωρίζουν οι μεγαλόπρεποι χρυσαετοί, οι γερακαετοί, οι φιδαετοί, οι σφηκιάρηδες, οι γερακίνες, οι πετρίτες, τα ξεφτέρια, τα διπλοσάινα και τα βραχοκιρκίνεζα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια στην περιοχή ζούσανε ασπροπάρηδες αλλά πλέον έχουν μάλλον εκλείψει. Από τα νυχτόβια αρπακτικά εδώ ζούνε μπούφοι, χουχουριστές, κουκουβάγιες, ενώ υπάρχουν και αναφορές για σπάνιους αιγωλιούς.
Ο Σμόλικας είναι ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια της χώρας μας για τα μεγάλα, σπάνια θηλαστικά. Εδώ ζούνε σε υγιείς πληθυσμούς αρκούδες, λύκοι, ζαρκάδια, και αγριόγατες. Ένας μικρός πληθυσμός από αγριόγιδα ακόμα ζει στις χαράδρες του βουνού, ενώ η πανίδα των θηλαστικών συμπληρώνεται από αγριόχοιρους, βίδρες, αλεπούδες, ασβούς, δεντροκούναβα, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους, λαγούς, σκίουρους, μυωξούς, βουνομυωξούς, κ.ά. Η ιχθυοπανίδα των ορεινών ρεμάτων περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την σπάνια ιονική πέστροφα (Salmo farioides), το ευρωπαϊκό τσιρωνάκι (Alburnoides bipunctatus), το χέλι (Anguilla anguilla), και τον σπάνιο πινδοβίνο (Oxynoemacheilus pindus).

Φυσικά αξιοθέατα

Η πλατεία της Σαμαρίνας δεν είναι μόνο η ψηλότερη της Ελλάδας, αλλά έχει και μία επιπλέον ιδιαιτερότητα. Το δένδρο που σκιάζει τα τραπεζάκια των μαγαζιών δεν είναι πλάτανος, όπως συνήθως, αλλά καρυδιά. Η δροσερή σκιά της όμως δεν μας κρατά για πολύ μακριά από τον στόχο μας, ο οποίος είναι ο καταρράκτης της Βάλια Κίρνα, πίσω από το χωριό, ανάμεσα στις πλαγιές του Σμόλικα. Και αυτό το τοπωνύμιο είναι βλάχικο, όπως και η περίφημη Βάλια Κάλντα, και σημαίνει Κοιλάδα του Διαβόλου. Και αυτή είναι ένα από τα πιο απομονωμένα καταφύγια της άγριας φύσης.

Ο δασικός δρόμος ξεκινά από τη Σαμαρίνα και μπαίνει στο δάσος αφήνοντας δεξιά την πανέμορφη εικόνα της Αγίας Παρασκευής με φόντο το ρέμα της Γομάρας και λίγο πιο πάνω την Τρυπημένη, έναν βράχο με μια τεράστια τρύπα που προβάλλει μέσα από το δάσος. Νοτιοδυτικά της Σαμαρίνας, στους πρόποδες του Σμόλικα συναντάμε τη λίμνη «Δρακόλιμνη». Εδώ υπάρχουν αλπικοί τρίτωνες, ενώ πιο πέρα αφρίζει ο μεγάλος καταρράκτης του Σμόλικα, «Άπα Σπιντζουριάτα» (δηλ. Κρεμαστό νερό), ο οποίος ρίχνει τα νερά του στη δύσβατη χαράδρα «Σκοντίνα».

Δρακόλιμνη Σμόλικα (2200μ)

Σήμερα ο σταθερός πληθυσμός του χωριού είναι περίπου 1.000 κάτοικοι. Ενώ το καλοκαίρι, από τις 5 μέχρι τις 20 Αυγούστου ο πληθυσμός αυξάνεται και αγγίζει τους 10.000 κατοίκους. Κύρια απασχόληση των κατοίκων της είναι η κτηνοτροφία και η υλοτομία. Οι γυναίκες υφαίνουν χοντρά μάλλινα υφάσματα, κουβέρτες και χαλιά
Η Σαμαρίνα χαρακτηρίζεται από την ζωντάνια και έντονη δραστηριότητα των κατοίκων της σε πολλούς τομείς. Οι Σαμαριναίοι με πολυσχιδή παρουσία στην σύγχρονη ελληνική ζωή και πραγματικότητα, διατηρούν την Σαμαρίνα ως αντίληψη ζωής στον τόπο διαβίωσης τους, αλλά και συντηρούν εδώ στις πλαγιές του Σμόλικα τις πατρογονικές εστίες και παραδόσεις.

Τοπικοί χοροί

Η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν και σε ένα βαθμό χρησιμοποιούν οι κάτοικοι είναι η κουτσοβλαχική διάλεκτος.

Έτσι η Σαμαρίνα κάθε χρόνο μας αποκαλύπτεται πιο δραστήρια, πιο ζωντανή, πιο δυναμική, με προοπτική για πολυεπίπεδη εξέλιξη...

http://www.samarina.gr/
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B1
http://www.greeceheaven.com/grevena-informations
http://www.naturagraeca.com/ws/122,184,23,1,1,%CE%A3%CE%BC%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%82