ΟΜΑΔΑ ΣΠΑΡΤΗ-ΤΑΥΓΕΤΟΣ

Η Σπάρτη είναι πόλη της Πελοποννήσου και πρωτεύουσα του Νομού Λακωνίας στην Ελλάδα. Έχει πληθυσμό 16.239 κατοίκους.

Η σημερινή Σπάρτη είναι χτισμένη στις ανατολικές υπώρειες του Ταΰγετου, νότια από το κέντρο της αρχαίας ομώνυμης πόλης, κοντά στη δεξιά όχθη του ποταμού Ευρώτα και σε υψόμετρο 210 μ.
Το ένδοξο παρελθόν της και η κοντινή απόσταση από τον πολυθρύλητο Μυστρά τραβούν την προσοχή πολλών επισκεπτών - τουριστών με προσεγγίσεις κρουαζιερόπλοιων στο Γύθειο.

Κύριο χαρακτηριστικό του ανάγλυφου του νομού Λακωνίας είναι σαν μια λεκάνη που σχηματίζεται μεταξύ των οροσειρών του Πάρνωνα στα ανατολικά και του Ταΰγετου στα δυτικά, οι οποίες, σχεδόν παράλληλες,  με νοτιοανατολική κατεύθυνση,  απολήγουν χαμηλώνοντας στα ακρωτήρια Μαλέα και Ταίναρο,  τα νοτιότερα σημεία της ηπειρωτικής Ευρώπης.  Ο Ταΰγετος (ψηλότερη κορυφή: Προφήτης Ηλίας 2.407 μ.), που αποτελεί το όριο με τη Μεσσηνία, διακόπτεται στον αυχένα της Αρεόπολης και μετά συνεχίζεται πιο νότια,  έως το Ταίναρο, με την ονομασία Σαγιάς ή Κάτω Ταΰγετος (1.214 μ.).  Το όρος αυτό,  ενώ στην ανατολική πλευρά του πέφτει απότομα στον Λακωνικό κόλπο, στα δυτικά σχηματίζει μια στενή,  άνυδρη και χωρίς βλάστηση παραλιακή λωρίδα ασβεστολιθικής σύστασης, της οποίας τα νερά φαίνεται πως αποχετεύονται στον Μεσσηνιακό κόλπο.   Στενή σαν κοιλάδα στην αρχή,  η πεδιάδα της Σπάρτης,  που σχηματίζεται ανάμεσα στις δύο οροσειρές, πλαταίνει στα νότια, για να καταλήξει στην πεδιάδα Έλους­ Τρινάσου.  Πολύ μικρότερες πεδινές περιοχές εμφανίζονται επίσης στην περιοχή Μολάων, στον Ασωπό, στη Νεάπολη και στο Γύθειο. 

Σημαντική για την περιοχή είναι η λίμνη Στρογγλυλη, που βρίσκεται στο δήμο Ελαφονήσου.
Είναι λίμνη κι όχι λιμνοθάλασσα και "ακουμπά" το Παυλοπέτρι Ελαφονήσου. Είναι ένας μικρός παράκτιος υγρότοπος που διαχωρίζεται από τη θάλασσα, τον όρμο Βοιών, με μια αμμώδη λωρίδα και αμμόλοφους. Στη λίμνη ζουν κάποια αξιόλογα πτηνά ενώ γίνεται πολύ σημαντική η ύπαρξη της καθώς η περιοχή είναι σημαντική για τα μεταναστευτικά πουλιά λόγω της θέσης της πάνω στην μεταναστευτική οδό.

ΚΛΙΜΑ

Μεσογειακό, με ήπιους χειμώνες στα πεδινά, το κλίμα του νομού Λακωνίας γίνεται δριμύ στα ορεινά. Οι βροχοπτώσεις παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα στην παράκτια ζώνη,  αλλά γίνονται περισσότερες προς τα βόρεια.

ΧΛΩΡΙΔΑ-ΠΑΝΙΔΑ

Στον Ταΰγετο διακρίνονται τέσσερις ζώνες βλάστησης, που έχουν σχέση με το υψόμετρο. Στα χαμηλά, ως τα 700-800 μ., κυριαρχούν οι μεσογειακοί θαμνώνες (μεσογειακή μακία), με μεγάλη ποικιλία θάμνων και φρυγάνων. Κυρίαρχα είδη είναι τα πουρνάρια, οι χουμαριές, τα σχίνα, τα σφενδάμια, οι γκορτσιές κ.ά. Από τα 700-800 μ. ως τα 1.700-1.800 μ. βρίσκεται η ζώνη των ορεινών κωνοφόρων, με κυρίαρχα είδη το μαυρόπευκο (pinus nigra), το έλατο και τον κέδρο. Πιο ψηλά, ως τα 2.000 μ., απλώνεται η λεγόμενη υποαλπική ζώνη, όπου φυτρώνουν μόνο λιγοστά έλατα και μαυρόπευκα και το έδαφος καλύπτεται από πολυετή, νανώδη φυτά και μικρούς θάμνους. Πάνω από τα 2.000 μ. βρίσκεται πλέον η αλπική ζώνη, όπου δεν υπάρχουν καθόλου δέντρα και μόνο νανώδη, πολυετή φυτά φύονται ανάμεσα στους βράχους και στα πετρολίβαδα.

Είναι ιστορικά βεβαιωμένα ότι στα δάση του ζούσαν αρκούδες, λύκοι, λύγκες, ελάφια, ζαρκάδια και αγριογούρουνα. Σήμερα το βουνό φιλοξενεί 19 είδη θηλαστικών, όπως η αλεπού, ο λαγός, ο σκαντζόχοιρος, το κουνάβι, η νυφίτσα και ο ασβός, και ίσως το τσακάλι.

Η ορνιθοπανίδα του βουνού εξακολουθεί να είναι πλούσια, ενώ περιλαμβάνει και αρκετά σπάνια είδη. Από τα 87 είδη πουλιών που έχουν καταγραφεί, ξεχωρίζουν αρπακτικά, όπως ο φιδαετός, η γερακίνα, ο χρυσαετός, ο σπιζαετός, αλλά και πλήθος στρουθιόμορφων και άλλων πουλιών, όπως κίσσες, κοτσύφια, δρυοκολάπτες, φάσες κ.α.

Σημαντική είναι και η ερπετοπανίδα του Ταΰγετου, η οποία, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει και δύο σπάνιες σαύρες: την podarcis peloponnesiaca και τη lacerta graeca, καθώς και την κρασπεδοχελώνα.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ-ΑΣΧΟΛΙΕΣ

Η οικονομία του νομού Λακωνίας εξαρτάται σημαντικά από τη γεωργία, όπου απασχολείται σημαντικό τμήμα του εργατικού δυναμικού . Σημαντικές διαφορές παρουσιάζουν μεταξύ τους οι περιφέρειες του νομού Λακωνίας ως προς το είδος των καλλιεργειών, το ύψος της απόδοσης και κυρίως το επίπεδο του εισοδήματος. Βασικά διακρίνονται τρεις περιοχές: η περιοχή της κοιλάδας και των εκβολών του Ευρώτα, που είναι η πιο εύφορη, η ορεινή περιοχή του Πάρνωνα και η ορεινή περιοχή του Ταΰγετου.

ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ

Ελαιόλαδο, Τσάι Ταυγέτου φημισμένο από τα καλύτερα στην Ελλάδα, Παστό – Καπνιστό χοιρινό ιδανικός μεζές, Μελισσοκομικά προϊόντα μέλι , βασιλικός πολτός και βιολογικής καλλιέργειας, Ρίγανη Ταυγέτου.

ΗΘΗ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΗ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΥΡΟΥ

Ένα από τα πιο ξακουστά έθιμα του χωριού μας ήταν το έθιμο του Αφέντη Άη Γιώργη, που γινόταν κάθε χρόνο στην εορτή του Αγίου Γεωργίου, Προστάτη του χωριού.

Την ημέρα της εορτής του Αγίου Γεωργίου και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, έξω από την Εκκλησία έφταναν καβαλάρηδες όλοι όσοι είχαν άλογα στο χωριό, που τότε ήταν πάρα πολλοί.

Τα άλογα στολισμένα με λουλούδια και χαϊμαλιά, καθαρά και πανέμορφα. Στη συνέχεια έρχονταν τα όργανα, τα οποία έπαιρναν τη θέση τους πίσω από τα άλογα. Και αμέσως μετά ο παπάς του χωριού και όλοι οι χωριανοί.

Τα όργανα έπαιζαν το τραγούδι του Άη Γιώργη:

Και χορεύοντας, όλοι έκαναν το γύρο της Εκκλησίας τρεις φορές.

Στη συνέχεια οι καβαλάρηδες έφευγαν με τα άλογα και γύριζαν όλους τους δρόμους και τα σοκάκια του χωριού.

Οι οργανοπαίχτες έπαιρναν τη θέση τους στην πλατεία και το γλέντι που άρχιζε θα κρατούσε μέχρι αργά τη νύχτα.

ΧΟΡΟΙ

https://tokastori.wordpress.com/products/

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7

http://diocles.civil.duth.gr/links/home/database/lakonia/pr31ge.pdf

http://e-lakonia.blogspot.gr/2013/07/blog-post_14.html

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B1%CE%B0%CE%B3%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%82#%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1

http://alevroulakonias.blogspot.gr/2017/04/blog-post_20.html



http://diocles.civil.duth.gr/links/home/database/lakonia/pr31ec.pdf

ΟΜΑΔΑ ΚΟΜΟΤΗΝΗ –ΡΟΔΟΠΗ

Η Κομοτηνή είναι μια επίπεδη πόλη, χτισμένη μέσα στον θρακικό κάμπο και στους πρόποδες της οροσειράς της Ροδόπης, σε υψόμετρο 31-55 μ., 30 περίπου χλμ. οδικώς από τη θάλασσα. Αποτελεί σπουδαίο εμπορικό, οικονομικό και συγκοινωνιακό κόμβο της Θράκης και βρίσκεται επί της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης - Αλεξανδρούπολης και της Εγνατίας Οδού . Ο Δήμος Κομοτηνής κατέχει νευραλγική θέση τόσο στον εθνικό γεωγραφικό χώρο όσο και κομβική θέση στο ελληνικό γεωπολιτικό χώρο και τις αναπτυξιακές πολιτικές και άξονες που διαμορφώνονται. Αναπτύσσεται  σε νευραλγική θέση επί του γραμμικού άξονα των αστικών κέντρων της Αν. Μακεδονίας και Θράκης (Καβάλα, Δράμα, Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη) και είναι κόμβος των στρατηγικών λειτουργικών αξόνων - διευρωπαϊκών δικτύων - της Εγνατίας και της καθέτου αρτηρίας προς Βουλγαρία και τη Βαλκανική ενδοχώρα. Ακόμη βρίσκεται σε σχετικά μικρή απόσταση από τα σύνορα της χώρας με την Τουρκία.

Στην Κομοτηνή, όπου σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 55% του πληθυσμού είναι Μουσουλμάνοι. Στην πόλη βρίσκεται το τουρκικό προξενείο, το οποίο εξακολουθεί να έχει βαρύνουσα πολιτική επιρροή.

Το μουσουλμανικό τέμενος «Γενί Τζαμί», το οποίο βρίσκεται σε λειτουργία στο κέντρο της Κομοτηνής, δίπλα ακριβώς από τη Μουφτεία της Κομοτηνής. «Στην Κομοτηνή ζούμε αρμονικά Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Σε αυτό το τζαμί έρχεται πολύς κόσμος για προσευχή κάθε μέρα, πέντε φορές τη μέρα. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά της Κομοτηνής. Πριν από λίγα χρόνια ανακαινίστηκε, εγώ ο ίδιος συνέβαλα στην διαμόρφωση του. Οι Μουσουλμάνοι δείχνουν μεγάλο σεβασμό, είναι ένα σημαντικό μνημείο» δηλώνει μέλος της μειονότητας .

Μορφολογικά κατανέμεται σε 50% πεδινό έδαφος, 20% ημιορεινό και 30% ορεινό. Το πεδινό τμήμα, με μηδενικές σχεδόν κλίσεις, εντοπίζεται στο κεντρικό και νότιο κομμάτι του δήμου και περιλαμβάνει την πεδιάδα της Κομοτηνής και φυσικούς βοσκότοπους, οι ημιορεινές περιοχές εκτείνονται προς βορρά, σχεδόν παράλληλα με τα πεδινά τμήματα και μέχρι τις κλιτείς της οροσειράς της Ροδόπης ενώ το ορεινό αφορά στο βόρειο τμήμα και περιλαμβάνει τον ορεινό όγκο Ανατολικής Ροδόπης, ο οποίος αποτελεί το φυσικό και διοικητικό ελληνο-βουλγαρικό σύνορο.

ΚΛΙΜΑ

Σε γενικές γραμμές το κλίμα χαρακτηρίζεται ως μεσογειακό, με ήπιους χειμώνες και ξηρό, θερμό καλοκαίρι, με διακριτή ξηρά περίοδο κατά το καλοκαίρι και παρουσία βροχοπτώσεων κατά το χειμώνα, κατά τον οποίο ο πλέον βροχερός μήνας έχει τουλάχιστον τριπλάσια βροχόπτωση του ξηρότερου μήνα. Στην πεδινή και παραθαλάσσια ζώνη μπορεί να χαρακτηριστεί ύφυγρο και προχωρώντας προς το βόρειο ορεινό τμήμα μετατρέπεται σε ηπειρωτικό. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι  15οC, ψυχρότερος μήνας είναι ο Ιανουάριος με μέση θερμοκρασία 1,4οC ενώ θερμότερος μήνας είναι ο Αύγουστος με μέση μέγιστη θερμοκρασία 30,5οC

ΧΛΩΡΙΔΑ ΠΑΝΙΔΑ

Οι δασικές εκτάσεις καταλαμβάνουν το βόρειο ήμισυ της ΠΕ . Κύρια δασικά είδη είναι οι δρυς, η οξιά ,η χαλέπιος και η μαύρη πεύκη ενώ σημαντικό ποσοστό καταλαμβάνουν τα αείφυλλα πλατύφυλλα. Πάνω από υψόμετρο 200μ. συναντάμε τα μακί. Φρύγανα εμφανίζονται σποραδικά κυρίως σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές

Το πλούσιο φυσικό περιβάλλον του Δήμου Κομοτηνής αποτελείται από περιοχές με μεγάλη βιοποικιλότητα και μεγάλο αριθμό σπάνιων ειδών και βιοτόπων, εκ των οποίων μεγάλος αριθμός προστατεύεται από τη διεθνή συμφωνία RAMSAR και τα Κοινοτικά προγράμματα CORINE και NATURA 2000. Ακόμη, ο ορεινός όγκος της ανατολικής Ροδόπης, σημαντικό τμήμα του οποίου εντοπίζεται χωρικά εντός του  Δήμου, φιλοξενεί πληθώρα δασικών συμπλεγμάτων ενώ καταγράφεται και μεγάλος αριθμός Καταφυγίων άγριας ζωής, όπως αυτά έχουν θεσμοθετηθεί βάσει των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας (Ν. 177/75, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 2637/98) και οριοθετηθεί με τα στοιχεία των Δασικών Υπηρεσιών (βλ. παράρτημα, Χάρτες 2,3).

Πιο ειδικά, εντός της περιοχής του Δήμου καταγράφηκαν συνολικά 6 βιότοποι οι οποίοι προστατεύονται από το κοινοτικό πρόγραμμα CORINE, το οποίο άρχισε να εκπονείται το 1985 στα πλαίσια της Ε.Ο.Κ. με στόχο την οργάνωση των πληροφοριών για την κατάσταση του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων.

Η μεγαλύτερη και σημαντικότερη ποικιλία οικοτόπων και ειδών χλωρίδας και πανίδας απαντάται στις περιοχές των λιμνοθαλασσών. Στη λίμνη Ισμαρίδα και στις άλλες τέσσερις λίμνες στα νοτιοδυτικά του νομού τα κυριότερα είδη ψαριών είναι το κεφάλι, το λαβράκι το γριβάδι ή σαζάνι. Επίσης υπάρχουν χέλια. Συναντάται επίσης το αμφίβιο ενυδρίδα (Lutra Lutra). Οι προστατευμένες από τη συνθήκη Ramsar  λιμνοθάλασσες της Ροδόπης παρουσιάζουν μια ασυνήθιστα αξιόλογη ορνιθοπανίδα, με  τον υψηλότερο αριθμό πουλιών από όλους τους Ελληνικούς υδροβιότοπους. Τα είδη που συναντώνται είναι περισσότερα από 200, πολλά από τα οποία είναι υπό εξαφάνιση

(Κύκνοι, Αργυροπελεκάνοι, Κορμοράνοι, Φαλαρίδες, Λαγγόνες, τσικνιάδες Ψαραετοί, Σταχτόχηνες, μαυρόγυπες, φοινικόπτερα, και διάφορες αγριόπαπιες).

 Στη Ροδόπη η οργανωμένη κτηνοτροφία περιλαμβάνει βοοειδή, αιγοπρόβατα, χοίρους, όρνιθες, πάπιες , χήνες και κουνέλια.

 Στην άγρια πανίδα συγκαταλέγονται ελάφια, ζαρκάδια, αγριογούρουνα, λαγοί, αγριοκάτσικα, λύκοι, τσακάλια, αλεπούδες,  ασβοί, σκίουροι, χελώνες, οχιές, σπιτόφιδα, λαφιάτες, σαΐτες κ.ά

ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

Τόσο η ΠΕ όσο και η πρωτεύουσά της δεν είχαν ιδιαίτερες δυναμικές ανάπτυξης, εκτός από τον πρωτογενή τομέα, λόγω του εύφορου εδάφους και των άφθονων νερών και τον τριτογενή, λόγω της γεωπολιτικής θέσης και του ιστορικού ρόλου της Κομοτηνής στο τομέα της διοίκησης και των υπηρεσιών.

Στον δευτερογενή, υπάρχει καλά οργανωμένη ΒΙ.ΠΕ , η παραγωγικότητα όμως τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει ύφεση.

 Καθοριστική για την οικονομία και τη γενικότερη εικόνα της περιοχής υπήρξε το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, με εννέα  Σχολές στην Κομοτηνή και πάνω από 10.000 φοιτητές.

   Στον κάμπο της Ροδόπης η βαμβακοκαλλιέργεια, ξηρική και ποτιστική, είναι σχεδόν μονοκαλλιέργεια. Υπάρχουν ωστόσο και καλλιέργειες σιταριού, αραβόσιτου,  τεύτλων, μηδικής, βιομηχανικής ντομάτας, αρωματικών φυτών, λαχανικών και οπωροκηπευτικών. Σε αρκετές περιοχές της Ροδόπης (πεδινές και ορεινές)  καλλιεργείται καπνός εξαιρετικής ποιότητας (μπασμάς), ενώ δυτικά της Κομοτηνής υπάρχουν εκτεταμένοι κερασώνες. Από λοιπά οπορωφόρα, συναντώνται μηλιές, αχλαδιές, κυδωνιές, βυσσινιές, βερικοκιές, ροδακινιές, συκιές κλπ  αλλά δεν υπάρχει συστηματική παραγωγή και εκμετάλλευση.

    Η αλιεία τόσο η παράκτια όσο και εσωτερικών υδάτων χαρακτηρίζεται από άριστης ποιότητας αλιεύματα πολλά από τα οποία κατεργάζονται και διατίθενται στο εμπόριο συσκευασμένα. Τα ιχθυοτροφεία λειτουργούν με παραδοσιακό τρόπο και χωρίς φυράματα, εδώ και αιώνες.

ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Κλήδονας ή Καλογιάννια, Λαικό Δρώμενο της Πρωτομαρτιάς, Τζαμάλα, Λαϊκό Δρώμενο ΝΤΕΒΕ ( καμήλα ) κτλ.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΌΝΤΑ

Η Κομοτηνή φημίζεται για τις διάφορες ποικιλίες στραγαλιών (λεμπλιεμπλιά), τα ιδιαίτερα χαρμάνια ελληνικού καφέ και τα παραδοσιακά γλυκά της, όπως μαλεμπί και το σουτζούκ λουκούμ (είδος λουκουμιού). Το σουτζούκ λουκούμ, το οποίο σήμερα θεωρείται αντιπροσωπευτικό τοπικό έδεσμα, παρασκευάστηκε για πρώτη φορά από τον Νεντίμ Μεμέτ σε ένα λουκουμάδικο της πόλης.

Κομοτηνή. Πόλη των θρύλων, της πολυπολιτισμικότητας, της σαγήνης, του ιστορικού συναπαντήματος πολιτισμών, θρησκειών, ανθρώπων.

Κομοτηνή. Πόλη των θρύλων, της πολυπολιτισμικότητας, της σαγήνης, του ιστορικού συναπαντήματος πολιτισμών, θρησκειών, ανθρώπων.

http://www.perodopis.eu/index.php/2013-04-10-13-21-28/2013-04-29-05-48-20

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B7%CE%BD%CE%AE

http://www.komotini.gr/dioikisi-kai-ilektroniki-diakivernisi/o-dimos-komotinis

http://www.iefimerida.gr/news/356574/iefimerida-stin-komotini-i-symviosi-hristianon-kai-moysoylmanon-kai-oi-politikes

http://www.touristorama.com/%CF%86%CE%B8%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%89%CF%81%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%80%CE%B7-07619

ΟΜΑΔΑ ΟΜΑΛΟΣ ΚΡΗΤΗΣ

Το οροπέδιο του Ομαλού Χανίων βρίσκεται σε απόσταση 38 χιλιομέτρων από τα Χανιά σε ύψος 1100 μέτρων στα Λευκά Όρη. Έχει έκταση 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων και το μεγαλύτερο μέρος του ανήκει στους κατοίκους του Αν. Σελίνου. Το οροπέδιο του Ομαλού, είναι ένα από τα τρία υψηλότερα οροπέδια της Κρήτης, με χαρακτηριστικό του το σχήμα του, που είναι ακανόνιστο κυκλικό, με έκταση περίπου 25.000 στρέμματα. Είναι περιτριγυρισμένο από τις επτά βουνοκορφές των Λευκών Ορέων. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του οροπεδίου είναι ότι συνορεύει με τρεις επαρχίες (Κυδωνίας, Σελίνου και Σφακίων), με τις οποίες συνδέετε με τρεις αντίστοιχες διαβάσεις που αποτελούν τις εισόδους και εξόδους του οροπεδίου.

ΧΛΩΡΙΔΑ ΠΑΝΙΔΑ

Το οροπέδιο του Ομαλού αποτελεί ιδανικό τόπο διαβίωσης ζώων που είναι μοναδικά τόσο στον ελληνικό χώρο όσο και στον κόσμο. Στον Εθνικό Δρυμό των Λευκών Oρέων-Σαμαριάς ζει το κρητικό αγριοκάτσικο ή κρι-κρι ή αγρίμι. Τα αγριοκάτσικα αυτά ζουν σε μικρές ομάδες των δύο έως πέντε ζώων. Το αγριοκάτσικο αυτό που ζει μόνο στην Κρήτη ανήκει στα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση. Ένα βασικό πρόβλημα αποτελεί και η ανάμειξη του πληθυσμού με κατσίκες, με αποτέλεσμα την αλλοίωση του είδους. Επίσης, ένα άλλο είδος που θεωρούνταν ότι είχε εκλείψει, αλλά πρόσφατα εντοπίστηκε στα Λευκά όρη από ερευνητές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, είναι ο κρητικός αγριόγατος. Στα Λευκά Όρη ζουν ακόμη ο ακανθοπόντικας (ένα μικρόσωμο τρωκτικό), ο κρητικός ασβός, το κρητικό κουνάβι και η κρητική νυφίτσα ή καλογιαννού. Επίσης, στον Ομαλό βρίσκει καταφύγιο ο γυπαετός, ο χρυσαετός, το όρνιο, η νησιωτική πέρδικα, το μουστακοτσιροβάκο, την κοκκινοκαλιακούδα, την κιτρινοκαλιακούδα και το σπιζαετό. Όσο αφορά την πλούσια χλωρίδα του Ομαλού, αξίζει να μιλήσουμε με νούμερα για να καταλάβει κανείς τη σημαντικότητά του. Στην ευρύτερη περιοχή των Λευκών Ορέων φύονται 100 είδη ενδημικών φυτών από το σύνολο των 180 ειδών που παρατηρούνται σε ολόκληρη την Κρήτη. Η πλούσια βλάστηση του Ομαλού αποδίδεται στην γεωγραφική του θέση.

Στην εύφορη γη του Ομαλού καλλιεργούνται και πολλά γεωργικά προϊόντα. Η γη είναι εύφορη και καλλιεργήσιμη σε έκταση περίπου 6000 στρεμμάτων. Τα κυριότερα προϊόντα που παράγει είναι δημητριακά και πατάτες.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ-ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΚΆΤΟΙΚΩΝ

Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία από το 1970 περίπου τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερη ανάπτυξη αποτελεί και η ασχολία με τουριστικά επαγγέλματα, αφού η Κρήτη αποτελεί μέρος επίσκεψης πολλών τουριστών τα τελευταία χρόνια.

Από το οροπέδιο και συγκεκριμένα από την τοποθεσία Ξυλόσκαλο στα 1.250 μέτρα ύψος, ξεκινά το μονοπάτι για την διάβαση του ξακουστού σε όλο τον κόσμο φαραγγιού της Σαμαριάς. Με μήκος 18 χιλιόμετρα είναι το μεγαλύτερο σε μήκος φαράγγι της Ευρώπης.

ΕΘΙΜΑ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

Στον Ομαλό όπως και σε όλη την Κρήτη υπάρχει μεγάλη παράδοση στη μαντινάδα, ένα δεκαπεντασύλλαβο ποίημα με ομοιοκαταληξία καθώς επίσης για τη παραδοσιακή μουσική , χαρακτηριστικά όργανα της οποίας είναι πρωτίστως η κρητική λύρα και το λαούτο και δευτερευόντως το βιολί, το μαντολίνο και η ασκομαντούρα.  Το νησί είναι ακόμα γνωστό για αρκετά παραδοσιακά έθιμα όπως ο κρητικός γάμος. Ο Κρητικός γάμος και η Κρητική βάφτιση, πρόκειται για ξεχωριστές εκδηλώσεις που μπορεί να διαρκέσουν αρκετές μέρες, ώστε να εκδηλωθεί πλήρως η χαρά των φίλων και των συγγενών.

Κρατώντας πολύ στενούς τους οικογενειακούς δεσμούς δίνουν καταρχήν μεγάλη έμφαση στην έγκριση και συμμετοχή της οικογένειας. Ο πατέρας και αρχηγός της οικογένειας είναι ο υπεύθυνος για την έγκριση του γάμου και το μελλόνυμφο ζευγάρι οφείλει, όχι μόνο να ακολουθήσει την συμβουλή του αλλά και να αποδεχτεί την πιθανή αντίθετη γνώμη του. Μερικές μέρες πριν από το γάμο, ο πατέρας της νύφης και του γαμπρού στέλνουν κάποιο, τον λεγόμενο «καλεστή», για να ανακοινώνει σε συγγενείς και φίλους την ημερομηνία και τον ιερό ναό που θα τελεστεί ο γάμος και συνάμα να τους προσκαλέσει για το μυστήριο. Σήμερα αντί του καλεστή, έχουμε τα προσκλητήρια του γάμου στα οποία αναγράφονται και κρητικές μαντινάδες.

Αν υπάρχει έριδα μεταξύ της οικογένειας του γαμπρού ή της νύμφης με κάποιον από τους καλεσμένους, γίνεται συμφιλίωση (ανακωχή, δηλαδή κάτι ως η «Ολυμπιακή εκεχειρία»). Άρχοντας θεωρείται εκείνος ο πατέρας που έχει την δυνατότητα να καλέσει στο γάμο του παιδιού του όλο το χωριό και όλες τις αρχές.
Μέχρι την ημέρα του μυστηρίου οι συγγενείς και φίλοι στέλνουν δώρα, τα λεγόμενα "κανίσκια" που είναι ένα καλάθι με λάδι, τυρί, κρασί και πατάτες. Στο νέο ζευγάρι δίδονται και τα καλούμενα «χαρίσματα» (φάκελοι με χρήματα) ή ακριβά είδη σπιτιού, ώστε να βοηθηθεί στο στήσιμο του νέου τους σπιτιού.





Την Κυριακή, δηλαδή την ημέρα του γάμου, και πριν ξεκινήσουν η νύφη και ο γαμπρός για την εκκλησία προκειμένου να γίνει το μυστήριο γίνεται και το στόλισμα της νύφης από τις φίλες της, καθώς και το ξύρισμα – στόλισμα του γαμπρού από τους φίλους του, κατά την ώρα των οποίων λέγονται ωραίες μαντινάδες, όπως:

Αστράφτει στον ήλιο ο χρυσός και μες τη νύχτα τα’ άστρο
Αστράφτει και η νύφη μας στο νυφικό της άσπρο.

Ντύσου στολίσου μερακλή γαμπρέ και ξεκινούμε
Κι η νύφη αναμένει σε κι ας μη καθυστερούμε

Χοροί: Μεγάλη παράδοση υπάρχει και στο χορό με αρκετά διαφορετικά είδη τα οποία θεωρούνται συνέχεια αρχαίων χορών όπως ο πυρρίχιος. Από τους πιο γνωστούς χορούς σήμερα είναι ο σιγανός, ο πεντοζάλης, ο χανιώτης, η σούστα και ο μαλεβιζιώτικος.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΌΝΤΑ

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CF%8C%CF%82_%CE%A7%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD

http://flashnews.gr/post/504/dimofilis-ximerini-proorismi-oropedio-omalou

ΟΜΑΔΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ -ΔΥΤΙΚΗ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

Το Μεσολόγγι είναι πόλη της δυτικής Στερεάς Ελλάδος, έδρα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας και του ομώνυμου δήμου. Η πόλη, χτισμένη σε έναν βραχίονα που σχηματίζεται ανάμεσα στην ομώνυμη λιμνοθάλασσα και στη λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας και βρίσκεται σε απόσταση 249 χλμ. από την Αθήνα. Η πόλη του Μεσολογγίου έχει την αρχή της σε ένα ψαροχώρι του 17ου αιώνα, που σταδιακά εξελίχθηκε σε πολύβουο εμπορικό λιμάνι με σημαντικά καρνάγια. Η ονομασία της προέρχεται από τις ιταλικές λέξεις mezzo και laghi που σημαίνει «ανάμεσα σε λίμνες», και η ηρωική ιστορία της αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για δεκάδες ζωγράφους και ποιητές –ανάμεσά τους ο Λόρδος Βύρωνας και ο Διονύσιος Σολωμός. Τα αρχαιολογικά ευρήματα στην ευρύτερη περιοχή μαρτυρούν την ύπαρξη τουλάχιστον 3 σημαντικών αρχαίων πόλεων: Καλυδώνα, Πλευρώνα, Ινιάδες. Εδώ κατά την μυθολογία ο Ηρακλής πάλεψε με τον ποταμό Αχελώο και τον δάμασε προσφέροντας ευμάρεια και οικονομική ανάπτυξη στην περιοχή.

Το Μεσολόγγι είναι γνωστό για τα αλιευτικά του προϊόντα, ιδιαίτερα το αυγοτάραχο, μιας και η παρακείμενη λιμνοθάλασσα είναι ιδανικό μέρος για ιχθυοκαλλιέργειες. Η λιμνοθάλασσα με τις γραφικές «πελάδες» της-τα μικρά ξύλινα σπιτάκια πάνω σε πασσάλους, μέσα στο νερό- προστατεύεται από την γνωστή συνθήκη RAMSAR και αποτελεί περιβαλλοντικό πάρκο και οικοσύστημα. Τα φερτά υλικά των ποταμών δεν διαμόρφωσαν μόνο αισθητικά το τοπίο, αλλά του προσέδωσαν και χαρακτηριστικά μιας ιδιαίτερα εύφορης και παραγωγικής περιοχής.

Η επαρχία Μεσολογγίου περικλείει μεγάλη ποικιλία τοπίων. Αν και συχνά θεωρείται ότι περιορίζεται στη λουρίδα των προσχωσιγενών πεδιάδων του Μεσολογγίου και στην ομώνυμη λιμνοθάλασσα, στην πραγματικότητα περιλαμβάνει μια πολύ μεγάλη ορεινή ενότητα, τα βουνά του Αράκυνθου (Ζυγός), που απλώνουν τα κυματιστά ανάγλυφά τους ανάμεσα στην Τριχωνίδα και τον Πατραϊκό κόλπο. Η επαρχία έχει όρια τον Εύηνο, την Τριχωνίδα και τον Αχελώο και προς τα νότια ανοίγει ένα μέτωπο στο σύστημα των λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου και του Αιτωλικού, μια ρηχή και πλούσια σε αλιεύματα έκταση υφάλμυρου νερού. Τρία χαρακτηριστικά τοπία ξεχωρίζουν και συνθέτουν τη φυσιογνωμία της επαρχίας. Πρώτο, το σύμπλεγμα των λιμνοθαλασσών του Μεσολογγίου (λιμνοθάλασσα Αιτωλικού, Κλείσοβας, Μεσολογγίου, συνολικής έκτασης 145.000 στρεμμάτων) με τις νησίδες Θολή, Προκοπάνιστος, Σχοινιάς, Αγ. Σώστης, Βασιλάδι και Τουρλίδα, που έχει ενωθεί με τη μικρή χερσόνησο του Μεσολογγίου με τεχνητή λουρίδα γης. Δεύτερο, το ορεινό ανάγλυφο του Αράκυνθου ή Ζυγού, που είναι ένα εκτεταμένο συγκρότημα με μέγιστο υψόμετρο 984 μ. Η νότια όψη του είναι απότομη και βραχώδης, ενώ η βόρεια κατάφυτη με πλούσιο θαμνοτόπι και ελαιόδεντρα. Υπάρχουν ακόμη υπολείμματα των αρχαίων δασών καστανιάς. Τέλος, το αγροτικό τοπίο της Παραχελωίτιδας, ένα τμήμα της οποίας ανήκει στην επαρχία Μεσολογγίου. Αν και το τοπίο των προσχωσιγενών ζωνών είναι συνήθως επίπεδο, στις εκβολές του Αχελώου, ο λόφος Κουτσιλάρης προσφέρει εξαίρετη θέα του δέλτα και των ελωδών εκτάσεών του.

ΚΛΙΜΑ

Στα ορεινά της Αιτωλοακαρνανίας το κλίμα είναι ψυχρό, ενώ στις πεδινές και τις παράκτιες περιοχές είναι μεσογειακό. Η μέση ετήσια θερμοκρασία κυμαίνεται από 17 έως 18οC. Το μέσο ετήσιο ύψος βροχής ξεκινά από 800-1000 mm στα παράκτια, φτάνει στα 1400 mm στα ορεινά και ξεπερνά τα 1800 mm στα πολύ μεγαλύτερα υψόμετρα. Η πιο βροχερή περίοδος είναι από Νοέμβριο έως Φεβρουάριο. Η βροχόπτωση παρατηρείται κατά τους μήνες Οκτώβριο ως Απρίλιο, με αποτέλεσμα να υπάρχει ξηρή περίοδος 4-5 μηνών (Μάιος – Σεπτέμβριος). Σπάνια εμφανίζονται στην περιοχή Ανατολικοί άνεμοι, λόγω της οροσειράς της Πίνδου, η οποία αποτελεί φυσικό σύνορο του Νομού στα Ανατολικά.

ΧΛΩΡΙΔΑ-ΠΑΝΙΔΑ

Κατά μήκος των ποταμών υπάρχουν παραποτάμια δάση με πλατάνια, λεύκες και ιτιές. Οι λόφοι και οι ημιορεινές ζώνες καλύπτονται ως επί το πλείστον με θαμνώδη αείφυλλη βλάστηση, ενώ πολύ διαδεδομένη είναι και η ελιά. Στους ασβεστολιθικούς όγκους, όπως τα Ακαρνανικά όρη και το Παναιτωλικό, μεγάλη εξάπλωση έχει το πουρνάρι, συχνά σμιλεμένο σε αναπάντεχες μορφές από τη μακρόχρονη επίδραση της βόσκησης και οι μικροί αγκαθωτοί και αρωματικοί θάμνοι (ασπάλαθοι, ασφάκες, θυμαρορίγανες).Οι ορεινές περιοχές φέρουν ένα σκουρόχρωμο μανδύα από κεφαλλονίτικα έλατα που στις τελευταίες δεκαετίες τείνουν να επεκταθούν και στις ζώνες που εγκαταλείπει η παραδοσιακή ορεινή οικονομία, όπως βοσκοτόπια και χωράφια σε πεζούλες. Αξίζει τέλος να αναφερθεί η παρουσία των δασών οξιάς, στο βορειοανατολικό άκρο του νομού, στις πλαγιές του ομώνυμου βουνού. Η οξιά βρίσκεται εδώ στο νοτιότερο σημείο της εξάπλωσής της στην Ελλάδα (ΤΕΔΚ Αιτωλοακαρνανίας, 2006).Γενικά σε όλη την έκταση του νομού μπορεί κανείς να συναντήσει δασικές περιοχές, οι οποίες καλύπτουν το 66% της συνολικής έκτασης του νομού και βοσκότοπους. Οι πεδινές εκτάσεις καταλαμβάνονται στο μεγαλύτερό τους μέρος από γεωργικές καλλιέργειες, βαμβάκι, καλαμπόκι, καπνά. Νησίδες φυσικής βλάστησης εμφανίζονται κυρίως στις υγροτοπικές περιοχές. Οι κύριοι παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν τη μορφή και τη σύνθεση της βλάστησης στις περιοχές των υγροτόπων, είναι η υγρασία και η αλατότητα των εδαφών.Η Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου είναι ιδιαίτερα γνωστή ως ιχθυοπαραγωγικός χώρος αλλά και ως χώρος φιλοξενίας μεγάλης ποικιλίας πουλιών. Έχουν καταμετρηθεί περισσότερα από 280 είδη στην περιοχή, περίπου το 75% του συνολικού αριθμού των ειδών της Ελλάδος. Προστατεύεται από τη Συνθήκη ΡΑΜΣΑΡ, αλλά κυρίως από το ίδιο το φυσικό περιβάλλον, με τους ορεινούς όγκους της Bαράσοβας και του Aράκυνθου, τα Πετρωτά, τον Κουτσιλάρη, αλλά και το Φαράγγι της Kλεισούρας.


ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Η παραδοσιακή γνώση της αλιευτικής τέχνης και της συντήρησης των σκαφών, μεταφέρεται μέσα στους αιώνες από πατέρα σε γιο. Στη περιοχή υπάρχουν 2 λογιών ψαράδες, οι ιχθυοτρόφοι και οι σκάπουλοι (ελεύθεροι αλιείς). Οι ιχθυοτρόφοι εργάτες, ψαρεύουν μέρα-νύχτα στα ιβάρια (ιχθυοτροφεία) και πληρώνονται από τους ενοικιαστές των ιβαριών. Κάθε νησάκι μέσα στη λιμνοθάλασσα έχει και τα ιβάρια του. Οι σκάπουλοι τα ψαρεύουν έξω από τα ιβάρια με καμάκια, με παραγάδια και με σταφνοκάρια. Για όλους εδώ γίνεται η μύηση. Εδώ βλέπεις τις πρώτες πελάδες (ψαροκαλύβες) καταμεσής της θάλασσας. Εδώ σε αντίθεση με τα εντατικά ιχθυοτροφεία, δεν παρέχεται τεχνητή τροφή, ο πλούτος της λιμνοθάλασσας είναι υπεραρκετός. Οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν βόλτα με την γαΐτα (βάρκα για ψάρεμα χωρίς καρίνα), όπως, επίσης, να διαμείνουν στην παραδοσιακή ψαροκαλύβα. Μετά το ψάρεμα οι επισκέπτες μαθαίνουν τοπικούς τρόπους μαγειρέματος και γεύονται τα τοπικά προϊόντα.

Γεωργία

Από τη συνολική έκταση του νομού καλλιεργείται μόνο το 22%. Οι περιοχές που καλλιεργούνται είναι αρδευόμενες και βρίσκονται στις πεδιάδες και στις εκβολές των ποταμών.

Τα κύρια προϊόντα είναι ελιές, δενδρώδεις καλλιέργειες π.χ. εσπεριδοειδή, καλαμπόκι, τριφύλλι, ρύζι και κηπευτικά.

Κτηνοτροφία

Σημαντική θέση κατέχει στο νομό η κτηνοτροφική παραγωγή. Κυριαρχεί η παραδοσιακής μορφής, μικρή οικογενειακή εκμετάλλευση. Από τις χρήσεις γης στο νομό, το 47% αποτελούν βοσκότοπους, κυρίως σε ορεινές και ημιορεινές ζώνες, κάτι που ευνοεί την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Όμως, η κτηνοτροφική παραγωγή δεν είναι τόσο αναπτυγμένη με αποτέλεσμα τα έσοδα από αυτή να είναι χαμηλά. Οι μεγάλες εκτάσεις που κατέχουν τα βοσκοτόπια, το ήπιο κλίμα και η ντόπια παραγωγή ζωοτροφών ευνοούν την εκτροφή κύρια των αιγοπροβάτων και ακολουθούν τα βοοειδή και οι χοίροι.



Το Έθιμο με τις Ιπποδρομίες στον Άγιο Γεώργιο Μεσολογγίου

Κάθε χρόνο του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Άγιος Γεώργιος Μεσολογγίου, αναβιώνει το πατροπαράδοτο έθιμο, των Ιπποδρομιών.
Σύμφωνα με το έθιμο, οι κάτοικοι του Αγίου Γεωργίου, του Ευηνοχωρίου και των γειτονικών χωριών για να τιμήσουν τον Αϊ Γιώργη, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, πραγματοποιούν Ιπποδρομίες, έξω από το ομώνυμο ξωκλήσι της περιοχής. Οι αυτοσχέδιοι αυτοί αγώνες γίνονταν μέσα στα χωράφια και στους χωματόδρομους με μοναδικό σκοπό την ευχαρίστηση, το χειροκρότημα και την ευλογία του παπά και του αγίου στον νικητή.
Επίσης πολλές φορές στα χωράφια που έτρεχαν τα άλογα ήταν σπαρμένα (σιτάρι, καλαμπόκι, καπνό κ.λ.π.) και οι οπλές των αλόγων έσκαβαν το χωράφι στην κυριολεξία. Όμως κατά ένα περίεργο τρόπο τα σπαρτά δεν πάθαιναν τίποτα, αλλά αντίθετα έκαναν τον καλύτερο και τον περισσότερο καρπό από τα γύρω χωράφια. Όλα αυτά από την ευλογία του Αϊ Γιώργη.
Την εποχή που το άλογο ήταν ο καθημερινός σύντροφος του ανθρώπου και το δεξί χέρι στην δουλειά του, η περιοχή μας είχε πολλά άλογα.

Η ντοπιολαλιά, έντονη προφορά με το τελευταίο γράμμα των λέξεων να παραλείπετε και το 'στην' να γίνετε ζ. Για παράδειγμα το κουνούπι, που υπάρχει άφθονο στο Μεσολόγγι λόγω της λιμνοθάλασσας, γίνετε κνούπ, το ψάρι, ψάρ και ούτω καθεξής. 

Ήρεμα όπως διασχίζουν οι γαΐτες τα νερά που το περιβάλλουν, το Μεσολόγγι συνεχίζει την πορεία του στο χρόνο. Επισκεφθείτε το Μεσολόγγι για να απολαύσετε τα νοστιμότατα ψάρια, για να φωτογραφήσετε την φύση που ποζάρει αυθόρμητα στον φακό σας, να δοκιμάσετε τις ιαματικές ιδιότητες των νερών της Αγίας Τριάδας, να περιηγηθείτε νοερά στα χρόνια της ελληνικής επανάστασης, να πάρετε μαζί σας υπέροχα ηλιοβασιλέματα.

A video from as

http://www.wondergreece.gr/v1/el/Perioxes/N_Aitwloakarnanias/Gia_tin_perioxi/Poleis_Xwria/11686-Mesologgi

http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/bitstream/10889/8646/1/%CE%94%CE%99%CE%A0%CE%9B%CE%A9%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%97%20%CE%95%CE%A1%CE%93%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%91%20%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%91%20%CE%A7%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%A9%CE%A4%CE%97%20%CE%91.%CE%9C.%2094.pdf

http://www.messolonghi.gov.gr/portal/page/portal/municipality

https://www.alternagreece.com/limnothalassa-mesolongiou-i-perikallea-limni/

http://saltseno.blogspot.gr/2011/04/blog-post_6711.html

ΟΜΑΔΑ ΣΑΜΑΡΙΝΑ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 

Ο τόπος μας είναι η Σαμαρίνα Γρεβενών. Βρίσκεται κοντά στα σύνορα Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.600 μ. στις Β.Α. πλαγιές του όρους Σμόλικα (2.637 μ.) και είναι το ψηλότερο χωριό, όχι μόνο της χώρας μας αλλά και των Βαλκανίων. Με ψηλότερη κορυφή την Ομώνυμη ή Γέρος ή Σμόλιγκας στα 2.631 μέτρα, ο Σμόλικας μοιάζει να αγγίζει τον ουρανό καθώς 14 κορυφές του ξεπερνάνε τα 2.000 μέτρα.
Η Σαμαρίνα βρίσκεται χτισμένη ανάμεσα από πυκνά δάση πεύκου, οξιάς, πυξαριού και ρόμπολου. Έχει άφθονα κρύα νερά, ασύγκριτες φυσικές καλλονές και κλίμα υγιεινότατο. Για αυτά της τα προσόντα την είπαν και την βάφτισαν "Ωραία Σαμαρίνα".Κάτω απ' το δάσος της «Κιούριστας», ο παραδοσιακός οικισμός του χωριού είναι χτισμένος αμφιθεατρικά στις ανατολικές πλαγιές της ψηλότερης κορυφής της Πίνδου, του Σμόλικα, με υψόμετρο 2.637 μέτρων, του δεύτερου ψηλότερου βουνού μετά τον Όλυμπο.

Τα φυτά και τα ζώα που ευδοκιμούν και διαβιούν στην περιοχή

Στην περιοχή βρίσκει καταφύγιο μία τεράστια βιοποικιλότητα που για να την συναντήσει κανείς θα πρέπει να περπατήσει χιλιόμετρα στα πυκνά δάση και στα αλπικά λιβάδια του βουνού.
Στα χαμηλά υψόμετρα και μέχρι τα 1.000 μέτρα, ο Σμόλικας καλύπτεται από δάση φυλλοβόλων που αποτελούνται κυρίως από διάφορα είδη βελανιδιών με «μπαλώματα» από γάβρους, σορβιές, σφενδάμια, φουντουκιές, φλαμουριές, κ.ά. Από τα 1.000 μέχρι τα 1.700 αναπτύσσονται μεγάλα δάση από μαύρη πεύκη και μικρότερα δάση από οξιές και μακεδονικά έλατα. Μετά τα 1.700 μέτρα εμφανίζονται τα μεγαλόπρεπα ρόμπολα και από τα 2.000 μέτρα ξεκινάει η αλπική βλάστηση με τα εκτεταμένα λιβάδια. Η χλωρίδα του βουνού δεν είναι τόσο πλούσια όσο άλλων ορεινών όγκων της χώρας μας αλλά αποτελείται από σπάνια είδη που αποτελούν μαγνήτη για τους βοτανολόγους.
Η ορνιθοπανίδα αποτελείται από 120 είδη, τα οποία βρίσκουν προστασία στα τεράστια δάση και στα αλπικά του βουνού. Σον Σμόλικα ζούνε ακόμα όρνια, ενώ από τα αρπακτικά ξεχωρίζουν οι μεγαλόπρεποι χρυσαετοί, οι γερακαετοί, οι φιδαετοί, οι σφηκιάρηδες, οι γερακίνες, οι πετρίτες, τα ξεφτέρια, τα διπλοσάινα και τα βραχοκιρκίνεζα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια στην περιοχή ζούσανε ασπροπάρηδες αλλά πλέον έχουν μάλλον εκλείψει. Από τα νυχτόβια αρπακτικά εδώ ζούνε μπούφοι, χουχουριστές, κουκουβάγιες, ενώ υπάρχουν και αναφορές για σπάνιους αιγωλιούς.
Ο Σμόλικας είναι ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια της χώρας μας για τα μεγάλα, σπάνια θηλαστικά. Εδώ ζούνε σε υγιείς πληθυσμούς αρκούδες, λύκοι, ζαρκάδια, και αγριόγατες. Ένας μικρός πληθυσμός από αγριόγιδα ακόμα ζει στις χαράδρες του βουνού, ενώ η πανίδα των θηλαστικών συμπληρώνεται από αγριόχοιρους, βίδρες, αλεπούδες, ασβούς, δεντροκούναβα, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους, λαγούς, σκίουρους, μυωξούς, βουνομυωξούς, κ.ά. Η ιχθυοπανίδα των ορεινών ρεμάτων περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την σπάνια ιονική πέστροφα (Salmo farioides), το ευρωπαϊκό τσιρωνάκι (Alburnoides bipunctatus), το χέλι (Anguilla anguilla), και τον σπάνιο πινδοβίνο (Oxynoemacheilus pindus).

Φυσικά αξιοθέατα

Η πλατεία της Σαμαρίνας δεν είναι μόνο η ψηλότερη της Ελλάδας, αλλά έχει και μία επιπλέον ιδιαιτερότητα. Το δένδρο που σκιάζει τα τραπεζάκια των μαγαζιών δεν είναι πλάτανος, όπως συνήθως, αλλά καρυδιά. Η δροσερή σκιά της όμως δεν μας κρατά για πολύ μακριά από τον στόχο μας, ο οποίος είναι ο καταρράκτης της Βάλια Κίρνα, πίσω από το χωριό, ανάμεσα στις πλαγιές του Σμόλικα. Και αυτό το τοπωνύμιο είναι βλάχικο, όπως και η περίφημη Βάλια Κάλντα, και σημαίνει Κοιλάδα του Διαβόλου. Και αυτή είναι ένα από τα πιο απομονωμένα καταφύγια της άγριας φύσης.

Ο δασικός δρόμος ξεκινά από τη Σαμαρίνα και μπαίνει στο δάσος αφήνοντας δεξιά την πανέμορφη εικόνα της Αγίας Παρασκευής με φόντο το ρέμα της Γομάρας και λίγο πιο πάνω την Τρυπημένη, έναν βράχο με μια τεράστια τρύπα που προβάλλει μέσα από το δάσος. Νοτιοδυτικά της Σαμαρίνας, στους πρόποδες του Σμόλικα συναντάμε τη λίμνη «Δρακόλιμνη». Εδώ υπάρχουν αλπικοί τρίτωνες, ενώ πιο πέρα αφρίζει ο μεγάλος καταρράκτης του Σμόλικα, «Άπα Σπιντζουριάτα» (δηλ. Κρεμαστό νερό), ο οποίος ρίχνει τα νερά του στη δύσβατη χαράδρα «Σκοντίνα».

Δρακόλιμνη Σμόλικα (2200μ)

Σήμερα ο σταθερός πληθυσμός του χωριού είναι περίπου 1.000 κάτοικοι. Ενώ το καλοκαίρι, από τις 5 μέχρι τις 20 Αυγούστου ο πληθυσμός αυξάνεται και αγγίζει τους 10.000 κατοίκους. Κύρια απασχόληση των κατοίκων της είναι η κτηνοτροφία και η υλοτομία. Οι γυναίκες υφαίνουν χοντρά μάλλινα υφάσματα, κουβέρτες και χαλιά
Η Σαμαρίνα χαρακτηρίζεται από την ζωντάνια και έντονη δραστηριότητα των κατοίκων της σε πολλούς τομείς. Οι Σαμαριναίοι με πολυσχιδή παρουσία στην σύγχρονη ελληνική ζωή και πραγματικότητα, διατηρούν την Σαμαρίνα ως αντίληψη ζωής στον τόπο διαβίωσης τους, αλλά και συντηρούν εδώ στις πλαγιές του Σμόλικα τις πατρογονικές εστίες και παραδόσεις.

Τοπικοί χοροί

Η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν και σε ένα βαθμό χρησιμοποιούν οι κάτοικοι είναι η κουτσοβλαχική διάλεκτος.

Έτσι η Σαμαρίνα κάθε χρόνο μας αποκαλύπτεται πιο δραστήρια, πιο ζωντανή, πιο δυναμική, με προοπτική για πολυεπίπεδη εξέλιξη...

http://www.samarina.gr/
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B1
http://www.greeceheaven.com/grevena-informations
http://www.naturagraeca.com/ws/122,184,23,1,1,%CE%A3%CE%BC%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%82